Pracownia Literatury Renesansu zaprasza na wykład

Prof. dr hab. Jadwigi Miszalskiej (Instytut Italianistyki UJ)

O szesnastowiecznych polskich przekładach włoskich romansów

20 maja 2015, godz. 11.45

Pałac biskupa Erazma Ciołka, Kraków, ul. Kanonicza 17

Wśród szesnatowiecznych polskich romansów Julian Krzyżanowski wspomina cztery utwory, które, jak udało się ustalić, bez wątpienia miały związek z włoską twórczością wernakularną lub nowołacińską. Dwa z nich zostały zaliczone przez uczonego do kategorii romansu religijnego: Historia o Franciszku Spierze Stanisława Murzynowskiego (1551) i anonimowa Historia o papieżu Janie (1560?). Są to teksty z pogranicza, łączące cechy fabulistyki z funkcjami polemiczno-propagandowymi. Krzyżanowski sugerował w obu przypadkach pierwowzory łacińskie. Sprawa nie wydaje się jednak oczywista. Zostaną zatem przedstawione pewne hipotezy i nowe fakty związane z genezą utworów. Dwa inne utwory, zaklasyfikowane przez badacza do kategorii romansów humanistycznych, to Historia o Euryalu i Lukrecyi Krzysztofa Goliana (przekład powieści Eneasza Sylwiusza Piccolominiego Historia de duobus amantibus) oraz Historia o Equanusie Bartosza Paprockiego (1578). Na uwagę zasługuje zwłaszcza drugi z romansów, dotychczas nie będący przedmiotem zainteresowań badaczy. Według moich ustaleń jest to przekład powieści Lelia Manfrediego Historia de Aurelio e Isabela (1521), mający z kolei za źródło romans Juana de Flores Grisel y Mirabella (ok. 1495). Wydaje się, że utwór Paprockiego jest szczególnie interesujący i to jemu poświęcę najwięcej uwagi.