Krakowska szkoła historyczna i jej wizja odrodzenia i humanizmu
Obiektywne zbadanie fenomenu krakowskiej szkoły historycznej i jej dziedzictwa wydaje się być jednym z większych wyzwań stojących przed polską humanistyką, m.in. z powodu nowatorskiego wówczas podejścia prezentowanego przez jagiellońskich akademików. Z pism krakowskich uczonych wyłania się niezwykle interesująca wizja odrodzenia, którą chciałabym przedstawić w swoim wystąpieniu. Koncentrować się będę na dwóch aspektach zagadnienia. Po pierwsze na kwestiach metodologicznych – przede wszystkim na pionierskim charakterze badań krakowskiej szkoły historycznej nad tym, co obecnie nazywa się historią kultury, a co znacznie lepiej wydaje się oddawać, utworzony przez Jerzego Kmitę termin „humanistyka zintegrowana"; po drugie, na stańczykowskiej wizji Rzeczpospolitej Obojga Narodów jako „antemurale Christianitatis zagrożonej przez niemiecki protestantyzm", a także recepcją tej wizji wśród historyków I połowy XX wieku.
Osoba publikująca: Janusz Smulski